قطران تبریزی
از مجموعه: رباعیات
هم هست مرا هوای آن زلف بِخَم
لیکن تب عشق از نخستین شده کم
دیده که نبیند و فرو بارد نم
گر شادی و گریه بَر تَنَد هم خور غم