صغیر اصفهانی
از مجموعه: مثنویات
گر طلبی علت نظم کتاب
گویمت این نکته ز روی صواب
آنچه مرا در نظر آید همی
این بود و بس که اگر آدمی
خدمتی از نوع کند اختیار
آن شودش مایهٔ هر افتخار
خدمت این دل شدهٔ نانوان
نیست مگر از ره نطق و بیان
پس ز سر شوق گرفتم قلم
وین ادبیات نمودم رقم
هست امید اینکه قبول او فتد
در خور ارباب عقول او فتد
گر که بود سهو و خطائی در آن
عفو امید است ز خوانندگان