بخش ۷

ذکر سه است بلسان بجنان و بجان ذکر بلسان عادت است و ذکر بجنان عبادتست و ذکر بجان سعادتست آنکه در عالم اسم باشد یاد وی بلسان است و آنکه در عالم صفات بود ذکر وی بجنان است و آنکه در عالم ذاتست یاد وی به جان بود

اما ذکر حقیقی آنست که مصحف قدیم نشان کرد و تبیان رسالت بیان کرد: (والذکر ربک اذا نسیت) گفت صفات بشریت به تمام فراموش کن و حلقه نیستی در گوش کن

در عشق تو گه مست و گهی پست شدم

بر یاد تو گه نیست گهی هست شدم

در هستی ودر نیستی ام گر نگری

یکبارگی ای نگار از دست شدم