رباعی شمارهٔ ۲۸۳

ای شاه بتان، بتان چون من بندهٔ تو

در گریهٔ تلخم از شکرخندهٔ تو

تو بادی و من خاک سر افکندهٔ تو

چون تند شوی شوم پراکندهٔ تو