رباعی شمارهٔ ۱۵۲

رنجی که مرا ز هجر آن ماه آمد

گویی که همه به کام بدخواه آمد

افزون ز هزار بار گویم هرشب

هان ای اجل ار نمرده‌ای گاه آمد