رباعی شمارهٔ ۲۰

صافی جهان چو نیست می‌ساز به دُرد

پشمینه بپوش چون همی‌باید مُرد

از مرگ چه دشوار‌تر‌؟ آن که‌ز ره عجز

حاجت به در‌ِ همچو خودی باید بُرد